Mijn straat
Geschreven door Guy Maalsté
Het gras danst vrolijk in de wind en fluistert mijn verleden
De schaduw van een boomtop staat symbool voor een gemis
Een onbekende kuil voedt het besef, 't is lang geleden
Hoewel het vroeger anders was, ben ik blij dat 't er nog is
De stenen van de huizen zijn getekend door de regen
De barsten zijn nog nieuw, net als alles in die tijd
Drempels zinken weg, nooit een opknapbeurt gekregen
Voor mensen ben ik niemand, slechts een vreemde die men mijdt
Als ik mijn ogen sluit, stuit de bal weer op het randje
Is vader in paniek na het horen van een schot
Het zusje van mijn beste vriend loopt keurig aan het handje
Mijn hond is door het dolle heen na 't krijgen van een bot
De ziel is reeds vertrokken, iedereen zijn eigen leven
Het hebben van een goede buur is niet van deze tijd
Maar tóch is het nu en dan weer even net als vroeger
Als ik op zomerzondag door mijn oude straatje rijd
.jpg)