In balans
Geschreven door Guy Maalsté
Het is een open deur: lichaam en geest zijn één en de gesteldheid van het één is direct van invloed op die van de ander. Maar dat het effect zó groot zou zijn, daar was ik me niet meer van bewust. Tot deze week.
Eind 2009 werd ik geveld door een burn-out. Het effect op mijn functioneren was extreem groot. Ik had allerlei fysieke klachten, die stuk voor stuk niet voortkwamen uit een medisch probleem. Daarnaast werd ik gehinderd door stressaanvallen, die vaak gepaard gingen met gevoelens van angst. Een enkele keer zelfs paniek. Toevallig viel mijn periode van zware overspannenheid samen met het verliezen van mijn baan. Normaal gesproken zou dat niet bepaald bevorderlijk zijn, maar in mijn geval was het een zegen, dacht ik. Ik had namelijk geen baas die aan me trok en voelde weinig druk op mijn schouders om te snel te willen herstellen. Ik had alle tijd.
Helaas was dat geen goede zaak, want een stok achter de deur had er wellicht voor gezorgd dat ik bewuster met mijn burn-out was omgegaan. De rust leek goed te doen, klachten ebden weg, ik sportte dagelijks, voelde me sterk en ik wilde weer wat doen. Samen met een vriend richtte ik een importbedrijf op.
Uiteindelijk wierp de stress die dat opleverde me weer terug. 'Back to burn-out' dus. Ditmaal waren de klachten op alle mogelijke manieren nog heftiger. Voor mij hét signaal dat ik echt eens heel goed naar mijzelf moest gaan luisteren. Ik stapte uit het bedrijf en besloot te kiezen voor mijn passie. Schrijven…
Dat is tot nu toe een zegen. Al werd ik onlangs weer even op mijn vingers getikt. Sinds een half jaartje ben ik namelijk weer vrijgezel. Na ruim tien jaar. Hoewel ik daar volledig achtersta, is het best even wennen. Eerst alles samen, nu alles alleen. Ik betrapte mezelf er dan ook op, dat ik weer iets meer spanning in mijn lichaam voelde. De stress leek weer terug te keren en aangezien ik bewust kies voor een leven zonder ongezonde stress, past dat niet in mijn straatje.
'Toevallig' (lees: precies op het juiste moment) werd mij onlangs een boek in mijn handen gedrukt. 'Je ongekende vermogens' van Anthony Robbins. Dit boek las ik uit pure interesse in het toepassen van NLP. Echter, het gaf mij direct antwoord op de vraag waarom ik weer teveel verkeerde spanning voelde. Dat probeerde ik namelijk voor mezelf op te helderen om er direct wat aan te kunnen doen. Het antwoord? Sporten!
Sporten is leuk, vind ik. Het voelt gewoon heerlijk om even inspanning te leveren. Bovendien is het prettig om je fysiek sterk te voelen en letterlijk en figuurlijk goed in je vel te zitten. Voor mij was het belangrijkste voordeel van sporten echter altijd het 'balansgevoel' en dat dreigde ik nu kwijt te raken. Ik dacht even na over de laatste maanden en inderdaad. Sinds ik mijn ex heb verlaten, had ik niet meer gesport. Voor mij was het een logisch gevolg dat ik me daardoor wat minder gebalanceerd en meer gespannen voelde.
De daad bij het woord voegend, ben ik weer lekker aan de slag gegaan. Roeien, stoeien met gewichten en de oh zo wonderbaarlijk effectieve oefeningen met een simpele medicijnbal (maakt ook korte metten met rugklachten). En wat denk je? I'm so back! Direct geestelijk resultaat door fysieke inspanning. Zo werd ik weer even wakker geschud en herinnerd aan het feit dat lichaam en geest één zijn en dat je in een negatieve spiraal terecht kunt komen als je je geest niet onderhoud door zo nu en dan lichamelijk bezig te zijn. Het voelt als een persoonlijke overwinning dat ik er nu zo bewust mee omga en het niet meer 'zover' laat komen. Ook al staat in dit stukje tekst niks nieuws. Toch hoop ik dat ook jij je weer wat meer bewust wordt. Net als ik.
Namasté
